Filistin Kurtuluş Örgütü (FKÖ), Filistinlilerin tek bir merkezden yönetilmesi ve temsillerinin üstlenilmesi amacıyla, 1964 yılında Kahire Arap Birliği Zirvesi’nde kurulmuştur. Filistin sorunu sürecine müdahil olmak isteyen Arap devletlerinin desteği ile 28 Mayıs 1964’te “Filistin Ulusal Şartı” kabul edilmiştir. Ulusal Şart’ta Örgüt’ün resmi amacı Filistin topraklarında İsrail egemenliğine son verilmesi ve İsrail devletinin tamamen ortadan kaldırılması olarak belirlenmiştir.
Kuruluşunda Örgüt’ün başına Mısır’daki Nasır yönetimi yanlısı Ahmet Şukeyri seçilmiştir. FKÖ, 1967 Arap-İsrail Savaşı’nda Arap devletlerinin yenilgisi ve Nasır’ın etkisini yitirmesiyle, uluslararası ortamda Filistinlilerin temsilcisi olarak tanınmaya başlamıştır. FKÖ’nün başına 1969 yılında El-Fetih’in başında bulunan Yaser Arafat geçmiştir.
Merkezi Ürdün’de olan FKÖ, 60’ların sonlarından itibaren, Ürdün üzerinden İsrail’e gerilla saldırıları düzenlemeye başlamıştır. İsrail’in Ürdün’e karşılık vermesi üzerine, 1970-71 yıllarında FKÖ, Ürdün ordusu aracılığıyla bu ülkeden çıkartılmıştır. Bu olay üzerine FKÖ’nün merkezi Lübnan’a taşınmış ve buradan İsrail üzerine saldırılar düzenlemeye devam etmiştir.
1974 yılında Rabat’ta toplanan Arap Zirvesi’nde Arap devlet ve hükümet başkanları tarafından Filistinlilerin tek resmi temsilcisi olarak tanınmış ve aynı yıl FKÖ’ye Birleşmiş Milletler Genel Kurulunda gözlemci statüsü verilmiştir. 1974’te “On Nokta Programı” kabul edilmiş, bu programla Filistin sorununun çözümünde iki devletli yapı tanınarak, İsrail’in 1948 Savaşı öncesi topraklarına geri çekilmesi talebinden vazgeçilmiş ve sınırların 1967 Savaşı öncesine döndürülmesi kabul edilmiştir. Bu programın İsrail’e karşı taviz verdiği gerekçesiyle FKÖ bünyesinde bölünmeler yaşanmış ancak Örgüt uluslararası meşruiyetini arttırmıştır.
1982 yılında İsrail’in Lübnan’ı işgal etmesinin ardından FKÖ’nün merkezi Tunus’a taşınmıştır. Bu yıldan sonra Arafat, Filistin sorununun çözülmesi için uluslararası bir konferans düzenlenmesi konusunda başarılı olamamış, bunun üzerine BM üzerinden Filistin devletinin kurulması için çabalara girişmiştir. 2 Ağustos 1988 tarihinde Ürdün Kralı Hüseyin’in Filistin toprakları üzerindeki egemenlik haklarından vazgeçtiğini ve bağımsız Filistin’i desteklediğini açıklaması üzerine, Filistin Ulusal Konseyi 15 Kasım 1988 tarihinde Cezayir’de yaptığı toplantı sırasında BMGK’nın 242 sayılı Kararı’nı kabul ederek bağımsız Filistin Devleti’nin kurulduğunu ilan etmiştir.
İntifada’yı sona erdiren 13 Ekim 1993 tarihli I. Oslo Anlaşması ile İsrail ile FKÖ karşılıklı olarak birbirini tanımış ancak anlaşma beklenen sonucu vermeyince, Filistinlilerin örgüte olan desteğinde azalmaya sebep olmuştur. 2004’te Arafat’ın ölümünün ardından FKÖ’nün liderliğini Mahmud Abbas sürdürmektedir.
FKÖ’nün temel organları Filistin Ulusal Konseyi, İcra Komitesi ve Merkez Konsey’den oluşur. Filistin Ulusal Konseyi örgütün başkanını seçer ve dış ilişkilerini yürütür. Siyasi partiler, direniş hareketi temsilcileri, Filistin halkı tarafından kurulan örgütler, dini liderler, iş adamları ve aydınlardan oluşan Ulusal Konsey iki yılda bir toplanır. İcra Komitesi bütçeyi belirler ve Ulusal Konsey ile Merkez Konsey’in aldığı kararları uygular. Merkez Konsey ise, bahse konu iki organ arasındaki ilişkileri yönetmek amacıyla kurulmuştur. Bunun yanı sıra FKÖ’nün silahlı birliklerini Filistin Kurtuluş Ordusu oluşturmaktadır.
